and then I realized...

June 2004. Nagsimula na akong i-explore ang mundo ko na dati akala ko ay maliit. Marami na ding impluwensya mula sa mga kaibigan at kaklase palibhasa kasi freshman na kaya medyo may tapang na para mag-try.

Minsan naaalala ko pa din yung ex-girlfriend ko pero hindi na tungkol sa pagpapantasya sa mga bagay na pwede naming gawin kundi sa kung anong buhay meron siya sa pinalit niyang lalake sa akin.

Sa kabilang banda, nagtataka ako sa sarili ko kung bakit may mga kaibigan akong bakla at tomboy at bakit naiintindihan ko ang ilan sa mga salita nila na parang puro “chos at lush” ang huli. Pero alam ko sa sarili ko nun lalake ako, na kaibigan ko lang sila at hindi nila pwedeng impluwensiyahan ang lifestyle ko.

At dun ako nagkamali, dahil ilang buwan lang din halos sabay na ako sa uri ng lifestyle meron sila. Hanggang sa dumating yung panahon na nakikipachat ako sa kapwa lalaki para lang makakuha ng makakarelasyon. Hehe ibang klase din, tingin ko nun sa lahat ng bagay instant na pag nag PM ako sa kanya ng “hi can I get your number, sort of interested” at may =) sa huli eh magrereply siya agad at walang kagatol gatol na ibibigay ang kanyang contact. Text text, chat chat, call call- halos nagging daily routine ko na yan. Kung minsan nga naiisip ko kung may sariling buhay lang ang mga daliri ko siguro sinabi na niya na “hoy putang ina mo pudpod na ako” hehehe

Marami sa kanila na nakilala ko mga nagtatrabaho na. Sa unang pagkikita, check in agad. Nasubukan ko ng pilitin na gawin ang ayaw ko at nauwi kami sa pagbibihis at diretsong pag-uwi. Naranasan ko na din na gumawa ng katakot takot na alibi sa mga magulang ko para lang mapagbigyan yung kalibugan ko hehehe. At naranasan ko na din na mahold-up dahil sa pag-uwi ng alanganing oras dahil sa lintik na sex na yan hehehe.

Marami pang bagay ang nangyari at naranasan pero ni minsan hindi pa din tumatatak sa isip ko na kabilang ako sa mga kaibigan ko na noon eh kinukutya kutya ko din. Ni hindi nga sumagi sa isip ko na gagawin ko ang mga bagay na nagdulot sa akin ng mataas na curiosity level sa paraang ako at tanging ako lang ang nakakaalam. Basta ang alam ko nun eh sinusubukan ko lang lahat ng tingin ko ay interesanteng gawin- walang doubts, walang hold backs at walang takot. Basta ang aim, kung may mga tanong man ako sa ilang mga bagay hindi ko na kailangan pang humanap ng kasagutan sa iba dahil ako mismo ang makakapagpatunay nun. Ginusto ko din kayang maging adviser- mapa lovelife, spiritual wag lang political at pinansyal dahil parehas tayong kapos ng kaalaman diyan.

Oo, nagbibingibingihan ako kunwari pag puro usapang hada na ang pinag-uusapan pero sa loob loob ko interesado ako. Oo, pikit-mata ako kuno pag nakakakita ako ng apat na itlog na naguumpugan sa pagitan ng dalawang poste na di parehas ang haba pero ako mismo gusto maranasan yun. At saka lang pumasok sa isip ko na itanggi man natin sa mga sarili natin kung ano at sino talaga ang gusto natin, hindi mo makokontrol ang totoong hinahangad ng isip at hinahanap ng libido mo.

Oo nga pala, naalala ko yung ipinalit ng ex ko sa akin. Ayon sa sources, ngayon ladlad na, at cross dresser pa. Tulad niya pinandigan niya ang tunay na hinahangad ng isip at hinahanap ng libido niya. hehehe

This is where it all started.

October 2002. 2nd year hayskul ako nun nang una akong magka girlfriend. Sabi ko sa sarili ko nun “ayos, may chikabebe na ako!”. Kahit na alam ko na xa yung tipo ng babae na di makabasag pinggan- sobrang conservative pa ayos lang, ang importante kasi sa akin nun atlis hindi ako mapagkamalang tagilid dahil may chick on the side nga ako.

Kaklase ko siya, morena, matalino, mabait at malumanay magsalita… Kumbaga 100% perfect katangian ng pinay- yun nga lang sinaunang panahon pa at di ko alam kung hanggang ngayon may ganito pa hehehe. Tinangka ko siyang halikan, umayaw at katakot takot na mga salita na ang aking narinig. Simula noon hindi na ako nagtangkang mag-open up pa ng kung anung bagay na may kinalaman sa pagpapataas ng libido-in short sa kalibugan.

Tumagal kami ng 1 taon at 6 na buwan at sa pagitan ng mga buwan na yun, hawak kamay at halik sa pisngi lang ang matagumpay kong nagawa. Ngayon, hindi ko alam kung talaga nga bang tagumpay pang matatawag yun kung alam ko sa sarili ko na I’m looking for wet and wild experience. Unfortunately, ang kawawang Mackoy nakuntento sa ganung sistema- hawak kamay at halik sa pisngi pag uwian.

Nagulat na lang ako, iiwan na daw niya ako. Siyempre hayskul student pa kaya mausisa ka talaga, opkors tinanung ko kung bakit daw. Hanep sa sagot ang chickas hindi na daw niya maramdaman na boypren niya ako at mas nararamdaman pa daw niya na kaklase lang ang tingin niya sa akin. 5…4…3…2…1 mga ganyang minuto ako natigalgal, damn di ko alm kung isa lang yun sa mga pa tweetums effect ng mga babaeng kahit kelan di pa nadidiligan ang bulaklak pero ako si gago walang nagawa kundi tanggapin ang katotohanan na ang mga balak ko ay kailanma’y hindi na matutuloy.

Aaaminin ko, umuwi akong umiiyak kahit na nasa jip ako. Alam kong ganun na lang kung makatingin ang ibang mga pasahero, pake ba nila eh nasaktan ako. Wow!

Kinabukasan pasok ako, masipag mag-aral eh torpe naman sa pag-ibig hehehe nalaman ko na lang na yung dati kong chickas meron nang ipinalit sa akin. Ayos, pwede na din pero mataas ang self-esteem ko nun sinabi ko na mas cute ako jan pero wala na akong pakialam noon. Tapos na kami kaya bakit ko pa susundan ang love story nila kung pwede naman akong gumawa ng sarili kong love story… Alam mo kung anung love story yun? Hehehe

Beware. Just around the corners....

I believe that there are certain people whom you can trust and be rest assured that whatever hell on earth you tell them, they will be secretive of it. But what really disgusts me are those people who stings like a bee. They will give you the best company you never had before but will stab you once you turn your back on them. Pure bitchiness! Too late, I grabbed the bate.

Nice Job??

Yeah it's been couple of months but still I cannot establish a good rapport with my Chinoy boss. And just this day, I was so detrimented with his feedbacks, oh well reactions, that my co-employee told me. He (who knows nothing but to play Chess online) sees a lot of complaints against me and how I wish he realized that these things are not worthy of any attention.

Limitations and boundaries will be soon just around my corner because this is what he really wants. Less yosi break, less talks and less socialization with other departments. Oh yeah, the third issue would always be the biggest deal for me for he said privacy is still important telling me to stop interfering with other people in other department but excuse me boss, I think your brain is not working effectively! di ako tanga para idaldal ang lahat ng pwedeng idaldal contrast to what you're thinking. There are certain people whom I really trust and for that matter you should consider na mayroon din naman akong delicadeza.

Even smoking is a big no-no! and that's bullshit. Don't ever question my habit or even how long will I take my yosi break. I think what's important eh kahit more than 5 minutes ang pagyoyosi ko eh nagtatrabaho ako not like you who always try to put a hole on your burned sit.

You have to instill in your mind that everyone is entitled with their own liberty so stop building walls around me.You don’t even own the company!