It was my 2nd day at my new work and it was really a disaster. I came late at the office dahil sa pesteng problema sa traffic malas talaga kasi Friday dahil dumoble ang volume ng mga sasakyan na nasa kalsada. Dahil jan, my boss got irritated. Of course iba magiging dating sa kanya coz it is only my 2nd day and yet nakakitaan na ako ng lateness.
Everything follows, mukhang trip ata ako today and so “bengga- boy” ang naging papel ko ngayon. Malay ko ba naman na ganun siya ka strict when it comes to work. Ako ’tong si gago ang kulit super text at di nakuha kung bakit ako tinanung kung tapos na daw yung mga clients na dapat kong tawagan. Pangalawang bengga, nanlabsa ako sa sinabi niya habang nagetetxt ako. Parang tae na di na mapigilan ng puwet.
Boss: Is it important? Is it an emergency? (galit ha!)
Nyeta bawal pala magtext pag office hours kundi dapat pag break lang. Hayaan “nayari ka” tuloy ako. Nagpanggap na lang ako na important dahil kapatid ko katext ko. Salamat sis, ikaw napili kong ipangharang sa napipintong kahihiyan. Kung nabulunan ka man nung mga panahon nay un o nakagat mo dila mo, ayos lang yan. Hahahaha
Pangalawang bagay, pinagkatuwaan ako ng mga pokpokitang babae dito habang naglulunch ako sa pantry.
Pokpokita 1: Alam mo uso yung kulay ng skin mo ngayon, obvious na summer (tawanan)
Kinginamez ninyong lahat akala mo kung sino kayong magaganda, may araw din kayo. Makakasundo niyo din ako, di niyo pa nakikilala kung gano kagago at gano kabastardo ang tinirada niyo. Wait lang at malalaman ninyo kung gaano katabil ang dila ko. Heheheh
Don’t wori di ko naman tinuturing ang mga bagay na ito as dissatisfaction. Yun nga lang hindi ko maiwasang ikumpara ang trabaho ko noon sa trabaho ko ngayon. Maraming pagkakaiba oo pero andito na tayo eh. Hamon? Panibagong pakikisama at panibagong pakikibaka.
Friday, April 17, 2009
Wednesday, March 25, 2009
Liham para kay Ka Freddie
Bilang na ang mga araw ko sa kompanyang unang nagturo sa akin kung paano maging madiskarte. Di ko maikakaila na tuluyan nang nagsisimulang manuot sa aking isip na sa paglisan ko, maraming bagay din akong pilit na lilingunin.
Pero sa kabila ng nalalabing araw ko dito, hindi ko mawari kung bakit ako nagsasakripisyo ng malaki. Hindi na dapat ganito ang nararamdaman ko ngayon, dapat nga sana “take your time na lang ako” o kung hindi man eh “chillax” nalang ako. Kaso hindi ganun, napalitan yan ng inis, tampo at pagtataka na sa kabila ng mga pangyayaring ito heto ako’t nanatiling walang bayag at tikom- sobra sobrang pagtitiyaga at pagtitiis kahit sa mga huling araw. Haist!
Para sa’yo ka Freddie:
Mukhang pinagplanuhan mo ito, hindi naging maganda ang rehistro ng pagkatao mo sa kin. Mukha ring marami ka pang dapat pagpahalagahan. Ang trabaho ay hindi katulad ng isang klase na kapag boring ka na ay lilisanin mo para mag-cut o aabsenan mo.
Pumapasok ngayon dito ang usapang responsibilidad at pagiging prospeyonal. Ang isang tao na alam ang totoong kahulugan ng salitang responsibility at professionalism ay hindi tatakbuhan ang lahat ng mga naging problema. Pilit ko na pinapaalala sayo na may responsibilidad ka at sinabi mo na alam mo ang mga iyon pero heto ka’t naging karas-karas sa desisyon mo.
Kung anuman ang rason mo na tanging ikaw at ikaw lang ang nakakaalam, mabuti pang itago mo na lang yan… yan ang naging mitsa ng “inis” at “suya” ko sa’yo
Salamat kasi hindi man ang kompanya, pero ikaw ang sumulit sa natitirang 10 araw ko dito.
Gamit na gamit ang powers ko at drained na ang lahat ng ito.
Goodluck sa’yo.
Ngayon atat ako na makaalis na dito pero magmimistulang mantsa na mananatili sa aking damit ang lahat ng mga pangyayaring nagdaan sa mga nakalipas na araw.
Lilipad ako ng buong tulin patungo sa bago kong pugad.
Pero sa kabila ng nalalabing araw ko dito, hindi ko mawari kung bakit ako nagsasakripisyo ng malaki. Hindi na dapat ganito ang nararamdaman ko ngayon, dapat nga sana “take your time na lang ako” o kung hindi man eh “chillax” nalang ako. Kaso hindi ganun, napalitan yan ng inis, tampo at pagtataka na sa kabila ng mga pangyayaring ito heto ako’t nanatiling walang bayag at tikom- sobra sobrang pagtitiyaga at pagtitiis kahit sa mga huling araw. Haist!
Para sa’yo ka Freddie:
Mukhang pinagplanuhan mo ito, hindi naging maganda ang rehistro ng pagkatao mo sa kin. Mukha ring marami ka pang dapat pagpahalagahan. Ang trabaho ay hindi katulad ng isang klase na kapag boring ka na ay lilisanin mo para mag-cut o aabsenan mo.
Pumapasok ngayon dito ang usapang responsibilidad at pagiging prospeyonal. Ang isang tao na alam ang totoong kahulugan ng salitang responsibility at professionalism ay hindi tatakbuhan ang lahat ng mga naging problema. Pilit ko na pinapaalala sayo na may responsibilidad ka at sinabi mo na alam mo ang mga iyon pero heto ka’t naging karas-karas sa desisyon mo.
Kung anuman ang rason mo na tanging ikaw at ikaw lang ang nakakaalam, mabuti pang itago mo na lang yan… yan ang naging mitsa ng “inis” at “suya” ko sa’yo
Salamat kasi hindi man ang kompanya, pero ikaw ang sumulit sa natitirang 10 araw ko dito.
Gamit na gamit ang powers ko at drained na ang lahat ng ito.
Goodluck sa’yo.
Ngayon atat ako na makaalis na dito pero magmimistulang mantsa na mananatili sa aking damit ang lahat ng mga pangyayaring nagdaan sa mga nakalipas na araw.
Lilipad ako ng buong tulin patungo sa bago kong pugad.
Thursday, March 12, 2009
unfaithful ang mga babae
Scenario: Kaninang madaling araw.
Pumara ng taxi para maihatid ako pauwi. Sakto “damatans” ang drayber, mas mabuti ng piliin ang mga matatandang driver... hindi marunong manggulang at maingat sa pagmamaneho. Ayos si manong, chikador. Tamang-tama lang para hindi ko makatulugan ang biyahe…
Naunang pagusapan ang pulitika, kahit na dumudugo na ang tenga ko tungkol diyan (dahil sa araw-araw na ginawa ko parte yan ng trabaho ko) nagrereact pa din ako sa mga sinasabi niya. Masabi lang na nakikinig ako hehehehe.
Naawa din ako kay manong nung sabihin niya na minalas siya nung oras na yun dahil nakotongan pa siya. Yung kinita niyang P340 sa tatlong biyahe ay nalimas lahat ng mga taranggagong pulis na walang ginawa kundi manlamang ng mga tao. Masakit pa nito, mahihirap na tao ang mas madalas na nalalamangan.
Pero natawa na lang ako sa mga susunod na pag-uusap:
Manong: Sa call center ka din brod?
Mokong: Ay hindi ho.
Manong: Ano trabaho mo?
Mokong: Diyan lang, sa dyaryo.
Manong: Ahh…. Pero siguro naman single ka pa?
Mokong: Oo naman ho.
Manong: Naku brod, huwag ka muna mag-aasawa ha. Sa totoo lang, mahirap makahanap ng tunay na babae ngayon, karamihan ng mga babae manloloko… kaya ok yan na single ka pa.
Mokong: (Tigalgal)
Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hindi ba niya alam na hindi babae ang hanap ko, na sa pulutong ng mga tao na makikita ko sa daan wala akong pakialam sa magagandang mukha at seksing katawan ng babae na nadadaanan at nakakasalubong ko. Hehehe Kapwa ko ang tanging makakapuno ng mga pantasya sa isip ko, ang makakapagpataas ng libido sa katawan ko at ang makakapagpaiyak sa mutaing mata ko.
Gusto ko sana siyang salungatin, na ang lalaki ang mas maloko. Lalo sa ganitong uri ng relasyon, walang kasiguraduhan… pag nangati ka, nagalit, nabuwisit, nawalan ng communication ang partner mo, nagsawa, napagod, nasakal lahat yan makakagawa ka ng panloloko. Minsan nga mas bumibilib pa ako sa mga babae dahil kaya nilang maging loyal up to their very last breath kahit sa kabila ng mga kagaguhan ng mga lalaki. Hehehe.
Pero nasa tao naman kasi talaga ang isyu na yan. Kung wala kang kontrol at hindi mo alam ang halaga ng word na “commitment”, talbos ka kahit opposite o same sex pa yang partner mo!
Pumara ng taxi para maihatid ako pauwi. Sakto “damatans” ang drayber, mas mabuti ng piliin ang mga matatandang driver... hindi marunong manggulang at maingat sa pagmamaneho. Ayos si manong, chikador. Tamang-tama lang para hindi ko makatulugan ang biyahe…
Naunang pagusapan ang pulitika, kahit na dumudugo na ang tenga ko tungkol diyan (dahil sa araw-araw na ginawa ko parte yan ng trabaho ko) nagrereact pa din ako sa mga sinasabi niya. Masabi lang na nakikinig ako hehehehe.
Naawa din ako kay manong nung sabihin niya na minalas siya nung oras na yun dahil nakotongan pa siya. Yung kinita niyang P340 sa tatlong biyahe ay nalimas lahat ng mga taranggagong pulis na walang ginawa kundi manlamang ng mga tao. Masakit pa nito, mahihirap na tao ang mas madalas na nalalamangan.
Pero natawa na lang ako sa mga susunod na pag-uusap:
Manong: Sa call center ka din brod?
Mokong: Ay hindi ho.
Manong: Ano trabaho mo?
Mokong: Diyan lang, sa dyaryo.
Manong: Ahh…. Pero siguro naman single ka pa?
Mokong: Oo naman ho.
Manong: Naku brod, huwag ka muna mag-aasawa ha. Sa totoo lang, mahirap makahanap ng tunay na babae ngayon, karamihan ng mga babae manloloko… kaya ok yan na single ka pa.
Mokong: (Tigalgal)
Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hindi ba niya alam na hindi babae ang hanap ko, na sa pulutong ng mga tao na makikita ko sa daan wala akong pakialam sa magagandang mukha at seksing katawan ng babae na nadadaanan at nakakasalubong ko. Hehehe Kapwa ko ang tanging makakapuno ng mga pantasya sa isip ko, ang makakapagpataas ng libido sa katawan ko at ang makakapagpaiyak sa mutaing mata ko.
Gusto ko sana siyang salungatin, na ang lalaki ang mas maloko. Lalo sa ganitong uri ng relasyon, walang kasiguraduhan… pag nangati ka, nagalit, nabuwisit, nawalan ng communication ang partner mo, nagsawa, napagod, nasakal lahat yan makakagawa ka ng panloloko. Minsan nga mas bumibilib pa ako sa mga babae dahil kaya nilang maging loyal up to their very last breath kahit sa kabila ng mga kagaguhan ng mga lalaki. Hehehe.
Pero nasa tao naman kasi talaga ang isyu na yan. Kung wala kang kontrol at hindi mo alam ang halaga ng word na “commitment”, talbos ka kahit opposite o same sex pa yang partner mo!
Wednesday, March 11, 2009
NFBM-Net launched vs revival of BNPP
Veterans and Government officials gathered in Provincial Capitol in Pampanga for the launching of Nuclear-Free Bataan Movement Network (NFBM-Net) against the revival of the Bataan Nuclear Power Plant, Thursday afternoon.
The forum spearheaded by Nuclear-Free Bataan Movement militant group was also attended by individuals, academe, religious sectors and organizations that strongly signify their opposition against Bataan Nuclear Power Plant. NFBM-Net is not only localized in Bataan but in the entire Region III as the immediate affected area once the power plant re-opens.
Pampanga Gov. Ed Panlilio and San Fernando City Mayor Oca Rodriguez were the key speakers in the said forum along with Monsignor Tony Dumaoal, Chairman of NFBM- Central Luzon Chapter. All of them committed for the continuous building of networks in provinces of Pampanga and Zambales.
Nuclear-Free Bataan Movement Secretary General Francisco Honra said in a phone interview that the launching of the network aims to strengthen the information dissemination campaign against the risks of re-opening the BNPP in health and economic aspects primarily.
Honra also added that hopefully through the network, they may be able to push through in lobbying the congressmen as 184 of them are in favor for the revival of the plant.
BNPP is subject for further study to confirm how defective the facility is but Department of Energy and National Power Corporation (NAPOCOR) are both willing to operate the plant.
The forum spearheaded by Nuclear-Free Bataan Movement militant group was also attended by individuals, academe, religious sectors and organizations that strongly signify their opposition against Bataan Nuclear Power Plant. NFBM-Net is not only localized in Bataan but in the entire Region III as the immediate affected area once the power plant re-opens.
Pampanga Gov. Ed Panlilio and San Fernando City Mayor Oca Rodriguez were the key speakers in the said forum along with Monsignor Tony Dumaoal, Chairman of NFBM- Central Luzon Chapter. All of them committed for the continuous building of networks in provinces of Pampanga and Zambales.
Nuclear-Free Bataan Movement Secretary General Francisco Honra said in a phone interview that the launching of the network aims to strengthen the information dissemination campaign against the risks of re-opening the BNPP in health and economic aspects primarily.
Honra also added that hopefully through the network, they may be able to push through in lobbying the congressmen as 184 of them are in favor for the revival of the plant.
BNPP is subject for further study to confirm how defective the facility is but Department of Energy and National Power Corporation (NAPOCOR) are both willing to operate the plant.
Tuesday, February 24, 2009
Protests rallies staged in Bataan vs nuclear power plant
At least 1,000 protesters from various militant groups coming from parts of Central Luzon have flocked streets of Balanga, Bataan in a prayer rally calling for anti-revival of the Bataan Nuclear Power Plant, Monday.
The rallyists carrying placards with statements of “Ibasura ang plantang nukleyar” were very visible in the scene which strongly signifies their opposition on the issue.
The rally which started at around 2pm at the capitol of Balanga was spearheaded by Diocese of Balanga with the involvement of its local government units and militant groups led by Nuclear Free Bataan Movement.
Bataan Nuclear Power Plant is located in Mt. Natib and as the International Atomic Energy Agency said, it is too risky to have the plant located on top of the volcano, one of the main reasons why protests were staged.
On the other hand, Dr. Giovanni Tapang, a Physics professor at the University of the Philippines said that there is still no study around the site with regards to fault lines seen around Subic area that may trigger earthquake at any possible time.
But community of Bataan still opposes to the revival of the said power plant not just because of the possible damage it may bring in relation to the fault lines but also to the health risks involved in this issue.
According to Aurora Broquil, spokesperson of Kilusan para sa Pambansang Demokrasya Central Luzon chapter, the bottom line here is the safety of the people living not only in Bataan, but also in nearby areas.
“The radiation of the power plant can reach 50 kilometer radius immediately affecting Pampanga and Zambales. Experts say that within 50 kilometer radius, all things may easily disintegrate while mutation may occur within 200 kilometer radius,” Broquil added.
Kilusan para sa Pambansang Demokrasya will continuously engage themselves along with other militant groups in protest rallies until the government favors not to re-open the BNPP.
Renato Solayao, 57, resident of Orion, Bataan meanwhile expressed his strong feelings with this issue through an interview. He blamed the government’s corruption on this matter that’s why they are pursuing the revival of the BNPP regardless of its factors that may affect the community of Bataan largely.
“Corruption is too much. That’s why we, the poor, do not get any support because all of the money goes to their pockets,: Solayao said.
As of now, 190 congressmen signed the agreement favoring the revival of the Bataan Nuclear Power Plant and militant groups stood firm that they will not stop invoking and informing the whole nation of the disadvantages of this issue through protest rallies until the government decided not to re-open it.
The rallyists carrying placards with statements of “Ibasura ang plantang nukleyar” were very visible in the scene which strongly signifies their opposition on the issue.
The rally which started at around 2pm at the capitol of Balanga was spearheaded by Diocese of Balanga with the involvement of its local government units and militant groups led by Nuclear Free Bataan Movement.
Bataan Nuclear Power Plant is located in Mt. Natib and as the International Atomic Energy Agency said, it is too risky to have the plant located on top of the volcano, one of the main reasons why protests were staged.
On the other hand, Dr. Giovanni Tapang, a Physics professor at the University of the Philippines said that there is still no study around the site with regards to fault lines seen around Subic area that may trigger earthquake at any possible time.
But community of Bataan still opposes to the revival of the said power plant not just because of the possible damage it may bring in relation to the fault lines but also to the health risks involved in this issue.
According to Aurora Broquil, spokesperson of Kilusan para sa Pambansang Demokrasya Central Luzon chapter, the bottom line here is the safety of the people living not only in Bataan, but also in nearby areas.
“The radiation of the power plant can reach 50 kilometer radius immediately affecting Pampanga and Zambales. Experts say that within 50 kilometer radius, all things may easily disintegrate while mutation may occur within 200 kilometer radius,” Broquil added.
Kilusan para sa Pambansang Demokrasya will continuously engage themselves along with other militant groups in protest rallies until the government favors not to re-open the BNPP.
Renato Solayao, 57, resident of Orion, Bataan meanwhile expressed his strong feelings with this issue through an interview. He blamed the government’s corruption on this matter that’s why they are pursuing the revival of the BNPP regardless of its factors that may affect the community of Bataan largely.
“Corruption is too much. That’s why we, the poor, do not get any support because all of the money goes to their pockets,: Solayao said.
As of now, 190 congressmen signed the agreement favoring the revival of the Bataan Nuclear Power Plant and militant groups stood firm that they will not stop invoking and informing the whole nation of the disadvantages of this issue through protest rallies until the government decided not to re-open it.
Tuesday, February 17, 2009
undertime
Dalawang araw nawala si “jiggly”. Siyempre sinamantala ko ang pagkakataon na yun.
Apat na buwan na mula nung huli akong nag- undertime sa trabaho ko. This time hindi ko ‘to ginawa dahil sa may kailangan akong habulin o ayusin. Wala lang, gusto ko lang maexperience umuwi ng maaga. Sarap ng pakiramdam na umuwi ng may sikat pa ang araw, magtrabaho ng walang inaantay na utos at walang masyadong maraming tanung na kailangang sagutin, makipagsiksikan sa LRT dahil rush hour at maabutan ang family ko na nagdidinner.
Minsan lang ‘to mangyari. Siguro 1 beses sa kada apat hanggang anim na buwan. Nakita mo ang gap? Masyadong malayo. Isipin mo na lang kung gano kaswerteng maituturing ang sarili ko nung araw na wala siya. At isipin mo na lang din kung ganong pagtitiis ang kinakaya ko… na sa araw-araw na ginawa ng diyos pagmumukha niya ang nakikita ko, malaki at nakakatarantang boses niya ang naririnig ko at masyadong malakas na presence niya ang nararamdaman ko.
Mahaba pa siguro pagsasamahan namin. Wala pa naman ako balak lisanin siya, hindi pa siguro panahon kahit pinipilit ko na oras na at talagang puro “pagtitiyaga” na lang ang ginagawa ko.
Kailan kaya uli mangyayari ito? Para makaramdam naman uli ako ng kasiyahan na nakukuha ko sa pag-undertime. Maliit at walang kwentang bagay kung tutuusin ang pinaghuhugatan ng saya ko pero malaking bagay na sa akin yan. Isang araw ng kalayaan kung maikukunsidera.
Apat na buwan na mula nung huli akong nag- undertime sa trabaho ko. This time hindi ko ‘to ginawa dahil sa may kailangan akong habulin o ayusin. Wala lang, gusto ko lang maexperience umuwi ng maaga. Sarap ng pakiramdam na umuwi ng may sikat pa ang araw, magtrabaho ng walang inaantay na utos at walang masyadong maraming tanung na kailangang sagutin, makipagsiksikan sa LRT dahil rush hour at maabutan ang family ko na nagdidinner.
Minsan lang ‘to mangyari. Siguro 1 beses sa kada apat hanggang anim na buwan. Nakita mo ang gap? Masyadong malayo. Isipin mo na lang kung gano kaswerteng maituturing ang sarili ko nung araw na wala siya. At isipin mo na lang din kung ganong pagtitiis ang kinakaya ko… na sa araw-araw na ginawa ng diyos pagmumukha niya ang nakikita ko, malaki at nakakatarantang boses niya ang naririnig ko at masyadong malakas na presence niya ang nararamdaman ko.
Mahaba pa siguro pagsasamahan namin. Wala pa naman ako balak lisanin siya, hindi pa siguro panahon kahit pinipilit ko na oras na at talagang puro “pagtitiyaga” na lang ang ginagawa ko.
Kailan kaya uli mangyayari ito? Para makaramdam naman uli ako ng kasiyahan na nakukuha ko sa pag-undertime. Maliit at walang kwentang bagay kung tutuusin ang pinaghuhugatan ng saya ko pero malaking bagay na sa akin yan. Isang araw ng kalayaan kung maikukunsidera.
Sunday, February 1, 2009
1 killed, 2 others hurt in QC stabbing incident
A lady died while two others were hurt in a stabbing incident in a residential warehouse in Sto. Domingo, Quezon City early Sunday, police official said.
Loida Villaranda, 23, died while her housemates Ronalyn Carias, 24 and Jenalyn Toriefil, 18, were hurt when Jerwin Monteman, 23, houseboy attacked them due to paranoia.
According to investigations, the suspect felt that his housemates are ganging up on him and so when he was drunk, he confronted Carias. Monteman was fed up in their argumentation which triggered him to get a knife in the kitchen for a stabbing attempt on Carias. Monteman’s attention suddenly diverted to Villaranda when the latter came and screamed upon seeing the incident.
Villaranda died on the spot after obtaining seven stab wounds in head, neck and chest while Carias and Toriefil obtained wounds on the head and left hand respectively after the suspect hit them with a block of wood, police investigator PO3 Ernesto Corpuz Jr., said in a phone interview.
The incident transpired at No.172 Don Manuel near cor. Don Pepe Brgy. Sto. Domingo, Quezon City at around 7: 30 am Sunday.
The apprehended suspect and the two injured victims were turned over to Homicide Division of QCPD in Camp Karingal for further investigations and filing of case while the dead body of Villaranda was brought to the SOCO laboratory for autopsy, Corpuz added.
Loida Villaranda, 23, died while her housemates Ronalyn Carias, 24 and Jenalyn Toriefil, 18, were hurt when Jerwin Monteman, 23, houseboy attacked them due to paranoia.
According to investigations, the suspect felt that his housemates are ganging up on him and so when he was drunk, he confronted Carias. Monteman was fed up in their argumentation which triggered him to get a knife in the kitchen for a stabbing attempt on Carias. Monteman’s attention suddenly diverted to Villaranda when the latter came and screamed upon seeing the incident.
Villaranda died on the spot after obtaining seven stab wounds in head, neck and chest while Carias and Toriefil obtained wounds on the head and left hand respectively after the suspect hit them with a block of wood, police investigator PO3 Ernesto Corpuz Jr., said in a phone interview.
The incident transpired at No.172 Don Manuel near cor. Don Pepe Brgy. Sto. Domingo, Quezon City at around 7: 30 am Sunday.
The apprehended suspect and the two injured victims were turned over to Homicide Division of QCPD in Camp Karingal for further investigations and filing of case while the dead body of Villaranda was brought to the SOCO laboratory for autopsy, Corpuz added.
Subscribe to:
Posts (Atom)
